Then cry.

Yesterday, I got Derrick's result. He was my first for revision manuscript. and suddenly, it was now returned. Hindi daw umabot sa pamantayan ng editor ang ginawa kong pagre-revise. But she said, if I can rewrite it w/out the wrong things I've done in the MS, then write.

I want to. I had now my scenes/conflicts/bla-bla. Don't know dahil napamahal na rin siya sa akin. And I love Artemis, too. Sabi sa akin nung editor, she loved the character,too. Ang cute-cute kasi niya. Saka sinabi rin sa akin na maganda daw ung panimula ko. Kaya naisip ko, sige, kaya ko ito. Nag-isip ako. I went brain bleeding, actually. Then I cry. Why? Dahil pakiramdam ko, ang tanga-tanga ko na naman. Para akong pinagbagsakan ng langit at lupa. >___<

Sabi nung classmate ko, dahil hirap na hirap sila sa FA, kapag daw pakiramdam mo, hindi mo na kaya, iiyak mo lang daw. Mawawala din yun. Un daw kasi ung sabi sa kanya nung BF niya. Then I did. Normally, di ako naiyak kapag ganoon, eh. Kaya siguro masyado akong nasasaktan. But then, when I cry and pray tot he Lord, what should I do? Kaya ko po ba ito? Pakiramdam ko, gumaan iyong pakiramdam ko. It makes me light.

Nakaisip nga ako agad ng magandang gawin. And thank you na thank you talaga. Sa susunod kapag pakiramdam ko, di ko na talaga, iiyak ko na. Nakakagaan din pala. ^^ Then nag-mail ulit sila sa akin. They said, kumpara sa mga last works ko, ang laki daw talaga ng improvement ko. I was glad with that. It means na, shit, my improvement ako! Hi-hi.

Haay, parang wala na naman kuwenta itong post ko. Anyway, I got my grade in the Statistics Exam. I was glad I got 90. Dahil bobo ako sa math, masaya na ako dun. :P

Azec Chase. ♥